پروردگار من...
جای سوره ای درقرانت خالی مانده است
سوره ی عشق
واین چنین اغازمی شود
((وای انسان به یاد بیاور زمانی راکه ازهمه رانده شدی وبه سوی من امدی ومن تورا بااغوش باز پذریفتم))
افسوس که انسانها چنان به روزگار اطمینان دارند،که انگار وقت مرگشان معین است.
افسوس که انسانها گاهی چنان اماده رفتن به جهنم هستند،که انگار آن را دیده اند.
افسوس که انسان ها گاهی چنان به دنیا دل میبندند،که انگار آخرتی در کار نیست.
افسوس که انسان ها گاه چنان خود را تنها میبینند،که انگار خدایی وجود ندارد
تمام غصه های دنیا را میتوان با یک جمله تحمل کرد
خدایا می دانم که می بینی
.
قابل توجه دوستان عزیزی که می خوان نظر بدن ولی به دلایلی نمیتونن .منراه رو نشونتون میدم ابتدا روی یک نظر بدهید که زیر هر عکس ومتنی هست کلیک کنید بعد ازبازشدن صفحه یک نام برای خودتون انتخاب کنید به ایمیل نیازی نیست پس خالی بگذارید درقسمت بعدی اگه وبلاگ دارین ادرسشو بنویسید اگه هم نداریداونم خالی بگذارید بعدشم در قسمت متن هم متن مورد نظرتونو بنویسیدوبعدکد امنیتی رو وارد کنید ودراخر هم ارسال نظر رو بزنید.برای اینکه بعد ازتایید من بتونید جواب کامل خودتونو بگیرید باید تو نظر بدهید مطلبی یا عکسی برید که دراون به من نظر فرستادید البته تو صفحه ی اصلی هم نشان داده میشه ولی به علت زیاد بودن کامنت شاید نظر شما درصفحه ی اصلی نباشه
خدایاگاهی که دلم می گیرد به خودم می گویم دردیاری که پراز دیوار است به کجا باید رفت ؟؟به که باید پیوست ؟؟به که باید دل بست؟؟ حس تنهایی درونم می گوید بشکن دیواری که درونت داری چه سوالی داری ؟؟توخدا را داری وخداوند اول واخر باتوست
هنگامی که افسرده ای بدان جایی دراعماق وجودت یادخدا رافراموش کرده ای